Guślarz Piotr Tomaszuk
Pielgrzym Rafał Gąsowski
Ksiądz Dariusz Matys
Wdowa Monika Kwiatkowska
Dziewczyna Katarzyna Wolak
Żołnierz Adam Milewski
Wykonanie muzyki Piotr Tomaszuk oraz Adrian Jakuć-Łukaszewicz
Wykład jest próbą znalezienia teatralnego języka dla „Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza. W zamierzeniu twórców przedstawienia stanowi swoiste „domknięcie” „Dziadów”.
Gustaw - Konrad, który w ostatniej scenie "Nocy Drugiej" wierszalińskich „Dziadów” rusza w drogę, w „Wykładzie”, przyjmuje graną przez Rafała Gąsowskiego, postać Pielgrzyma, który głosi swoje ewangeliczne słowo do współbraci, takich jak on wędrowców. Pielgrzymi wędrują w poszukiwaniu ziemi świętej - ojczyzny wolnej. Prologiem tej wędrówki jest fragment pierwszego wykładu Adama Mickiewicza wygłoszonego w Collège de France.
Spektaklowi towarzyszy muzyka wykonywana na żywo.
Czas trwania spektaklu: 90 minut.
Scenariusz i reżyseria na podstawie “Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza
Piotr Tomaszuk
Scenografia i projekcje multimedialne
Mateusz Kasprzak
Ilustracja muzyczna
Adrian Jakuć-Łukaszewicz
Piotr Tomaszuk
Polonez ”Pożegnanie Ojczyzny” Michała Ogińskiego na klarnecie solo wykonuje Jan Tomaszuk
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Spektakl bierze udział w IV edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.
P | W | Ś | C | P | S | N |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Zarezerwuj bilet on-line - kliknij
Piotr Tomaszuk uczynił z Wierszalina dom Mickiewicza - nie tylko mierzy się z dziełami wieszcza, lecz ma także pomysł na ich współczesną inscenizację. "Wykład" (na podstawie Ksiąg narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Adama Mickiewicza) jest teatralną parafrazą słynnego zdania Marii Janion: "Do Europy tak, ale razem z naszymi umarłymi". W przestrzeni nieludzkiej ziemi (charakterystyczne słupy elektryczne) umieścił akcję Wykładu - ekshumując/wywołując (spektakl jest kontynuacją Dziadów) duchy tych Polaków, o których zapomniała historia (postaci odziane są w zetlałe, poszarpane ubrania). Przedstawienie ma wysublimowaną konstrukcję muzyczną. Świetnie prowadzone, w różnym tempie i rytmie. Od zgiełku do grobowej ciszy. Subtelnie nawiązując do Kantorowskiego Teatru Śmierci, tworzy Tomaszuk przedstawienie przejmujące. Spektakl oburzył młodych recenzentów - wizja Polski, jaka się z tego przedstawienia wyłania, jest według nich nie do przyjęcia. Zastanawiam się tylko, co tak naprawdę wywołało to wzburzenie: wizja sceniczna czy słowa Mickiewicza.-Spektakl Tomaszuka można traktować jak przypowieść,-rodzaj moralitetu - reżyser ukazuje dramat narodu, który z powodu własnych przywar został wykorzystany i pogrzebany. Drastyczność tego spektaklu może dla niektórych widzów i recenzentów tkwi właśnie w słowie naród, Tomaszuk odważnie stawia także kwestię wiary, która ten naród scala.
"Wykład" jest rodzajem mantrycznego transu, poprzez który twórcy wydobywają melodyczność języka "Ksiąg". Psalmiczne instrumenty: bębny, cymbały, korbowa lira w znakomity sposób wytwarzają rytualną energię, reprodukują mickiewiczowski rytm. Są rodzajem wehikułu pozwalającego przepłynąć treści. W takiej atmosferze, opartej na komunikowaniu słowem, ma szansę dojść do transgresji, duchowej przemiany.
Przeczytaj całą recenzję na stronie Teatr dla Wszystkich
"Wykład" sprawia, że słowa spisane sto osiemdziesiąt siedem lat temu stają się dla współczesnego widza ważne. Co ciekawe, choć od pierwszej chwili doskonale czuć estetykę wierszalinową. to przecudnej urody przedstawienie nie stanowi kalki tego, co Tomaszuk i spółka robili wcześniej. Jest... inaczej. Trudny tekst okazuje się nie tylko przystępny i w dziwny sposób nam bliski, formuła mistycznego spotkania - jest zadziwiająco lekka, a żywe obrazy wsysają nas i poruszają do głębi.
Całość na Facebook
Teatr jest wreszcie miejscem, gdzie na serio mówi się o Polsce. Ważne, mocne uderzenie na początek jubileuszu 100-lecia odzyskania niepodległości. Czytajmy Mickiewicza. Chodźmy na Tomaszuka!
Posłuchaj recenzji na stronach Polskiego Radio Białystok
To, co niełatwe byłoby do czytania w wersji pierwotnej, surowej – Wierszalin zamienia w wizualną ucztę. Pełną powagi. Ale też niekiedy z przymrużeniem oka. Tak właśnie na oczach widza dzieje się magia. Magia teatru.
Całość na stronie Gazeta.pl
„Zasiewajcie więc miłość Ojczyzny i duch poświęcenia się, a bądźcie pewni, iż wyrośnie Rzeczpospolita wielka i piękna”. Tak pisał Mickiewicz. Teatr Wierszalin wie, co czyni.
Czytaj całość na stronach Poranny.pl
Teatr Wierszalin już dawno zaznaczył się na teatralnej mapie jako jeden z najważniejszych teatrów. Zresztą nie bez przyczyny. Bez względu na to, czy odbierzemy "Wykład" jako groteskowy, czy jako poważny, jest spektaklem wręcz genialnie zrobionym technicznie - zarówno pod względem aktorstwa, scenografii, światła, jak i muzyki. I przy okazji nie traci unikalnej dla tego miejsca atmosfery.
Przeczytaj całość na stronach TeatrDlaWas
„Wykład" Piotra Tomaszuka to próba wiernego odczytania Mickiewiczowskiego tekstu, naznaczona doskonałym aktorstwem Rafała Gąsowskiego. Wierszalin przyzwyczaił nas do wyjątkowych realizacji, potwierdzających mistrzowski poziom supraskiego teatru. Nic więc dziwnego, że widzowie, z premiery na premierę, mają coraz wyższe wymagania. Czy i tym razem teatr sprostał naszym apetytom na wybitną sztukę? I tak, i nie. „Wykład" to perfekcyjnie zrealizowana inscenizacja, której wystawić możemy oceną wysoką, ale nie najwyższą. Dlaczego? Tomaszuk nie pokusił się o interpretację „Ksiąg..." – interpretację, która pokazałaby ich niepokojącą aktualność.
Przeczytaj całość w Dzienniku Teatralnym
Strona główna | Zobacz pozostałe strony: O Teatrze · Zespół · Spektakle · Warsztaty · Bilety · English version | Polityka prywatności | Regulamin uczestnictwa
Śledź nasze profile w mediach społecznościowych: Facebook · Instagram · Vimeo · Youtube